تأثیر tdcs بر درمان بیش فعالی

اختلال بیش فعالی یک اختلال رشد عصبی در دوران کودکی است. این اختلال در بیشتر موارد به بزرگسالی ادامه می یابد و به طور قابل توجهی بر عملکرد بیمارتاثیر می گذارد.بنابراین در کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی، کنترل مهاری که به معنای توانایی کنترل رفتارها یا پاسخ های نامناسب و یکی از مولفه های اصلی کارکرد اجرایی است، دچار نقص است. هدف از مطالعه حاضر بهبود توانایی بازداری از طریق تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه(tDCS) بر روی افراد دارای نشانگان نقص توجه و بیش فعالی می باشد. تحریک الکتریکی مغز یکی از روش های امیدوارکننده برای تغییر قشرتحریک پذیر بر روی بیماران اختلالات عصب شناختی بوده و کاربرد آن در اختلالات تکاملی به ویژه اختلال بیش فعالی-نقص توجه در مرحله امیدوارکننده می باشد.

پژوهشگران دانشگاه رور آلمان به این نتیجه رسیدند که به طور کلی tdcs در قسمت تحریک dlPFC به طور قابل ملاحظه ای بهبود کنترل مهاری را نشان می‌دهد. درمان تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه به عنوان روشی تاثیر گذار در مولفه های کنترل مهاری و… به ویژه در کودکان مبتلا به بیش فعالی-نقص توجه می تواند مفید باشد.

منبع : Salehinejad, M. A., Wischnewski, M., Nejati, V., Vicario, C. M., & Nitsche, M. A. (2019). Transcranial direct current stimulation in attention-deficit hyperactivity disorder: A meta-analysis of neuropsychological deficits. PloS one, 14(4)‏

بیشتر بدانید