فعالانه صحبت کردن به دو زبان در برابر اختلال شناختی محافظت می کند

دوزبانگی مادام العمر ممکن است به ذخیره شناختی (CR) در بیماری های نورودژنراتیو , که با تأخیر در سن بروز علائم در دو زبانه مبتلا به بیماری آلزایمر (AD) و اختلال شناختی خفیف (MCI) نشان داده شده است, کمک کند. با این حال ، برخی از مطالعات نتوانسته اند مزیت دوزبانه بودن را نشان دهند ، که نشان می دهد ممکن است بدلیل نوع و درجه دوزبانگی بستگی داشته باشد. در مطالعه حاضر ، این فرضیه را آزمایش کردند که دوزبانگی فعال (استفاده مداوم از دو زبان در مقابل بیان زبان دوم )ممکن است در برابر زوال شناختی محافظت کند. علاوه بر این ، این فرضیه که آیا دوزبانگی ممکن است به عنوان یک عامل CR یک منفعت یا برتری در سیستم کنترل اجرایی (EC) توضیح داده شود , نیز بررسی شده است.

برای انجام این کار ، اقدامات بالینی (سن شروع علائم شناختی ، سن اولین ویزیت پزشکی برای اختلالات شناختی و تشخیص آن) در بیماران مبتلا به MCI و بیماران مبتلا به AD با درجات مختلف تجربه زبان و استفاده از زبان کاتالان و اسپانیایی جمع آوری شدند. علاوه بر این ، همه شرکت کنندگان توسط چهار تست EC (کنترل اجرایی)و یک تست مربوط به بازشناسی حافظه طولانی مدت مورد آزمایش قرار گرفتند.

نتایج…

 اول ، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که دوزبانگی فعال پیش بینی کننده قابل توجهی برای تاخیر در سن شروع برای تمام اقدامات بالینی در MCI است ، نه بیماران AD.

دوم ، تأثیر دوزبانگی فعال مستقل از شغل ، سطح تحصیلات و پیشرفت شغلی در طول زندگی افراد بود.

سرانجام ، اگرچه در تمام تسک های EC اثری از دوزبانگی فعال دیده نشد ، اما برای حل مسئله نتایج مثبت کاملا مشهود بود.

این نتایج در چارچوب فرضیه های CR مورد بحث قرار گرفت و نشان داد که مکانیسم های جبرانی ممکن است در برابر کاهش شناخت نقش محافظتی داشته باشند.

بیشتر بدانید