تأثیر درمان rTMS  بروی خاطرات آزار دهنده در گذشته:

پاک کردن خاطرات آزار دهنده برای سالهای زیادی یک چالش بود. یکی از روش ها برای تغییر خاطراتی که مرتبط با ترس می‌شوند، کار کردن روی فرآیند بازیابی حافظه است. که طی آن حافظه بازیابی شده به طور‌ موقت به یک حالت ناپایدار و قابل تغییر تبدیل می شود.درگذشته ایجاد تغییر در بازیابی حافظه انسان با درمان های دارویی یا رفتاری(مانند خاموشی) انجام میشد، اما مکانیسم اساسی مغز را تغییر نمی‌داد.

برای پرداختن به این مسئله، در تحقیقی که  سال ۲۰۲۰ توسط Sara Borgomaneri و گروهش انجام شد، ۸۴ شرکت کننده نرمال یک الگوی شرطی سازی ترس، با درمان تحریک مغناطیسی جمجمه ای تکرارشونده  (rTMS) به صورت سطحی بر روی آنها اجرا شد.

در شرایط ویژه، قشر جلویی پیش پیشانی (dlPFC) 10 دقیقه پس از یادآوری یک نشانه مرتبط با ترس(که روز قبل ایجاد شده بود) تحریک شد. ۲۴ ساعت پس از انجام rTMS  توسط تست های انجام شده، شرکت کنندگان حالت فیزیولوژیکی کاهش یافته ترس را نشان دادند.کاهش های مشابه هنگام هدف قرار دادن dlPFC چپ و راست نیز مشاهده شد. در مقابل، هیچ کاهشی در شرکت کنندگان گروه کنترل تحریکات فوری یا بلافاصله ی dlPFC-rTMS مشاهده نشد.

 بعلاوه، dlPFC-rTMS از بازگشت مجدد ترس پس از ارائه خاموش سازی جلوگیری کرد.این یافته ها نقش علیت dlPFC را در یکپارچه سازی مجدد حافظه مرتبط با ترس را برجسته می کند و نشان می دهد که درمان  rTMS می تواند از بازگشت مجدد ترس و خاطرات آزار دهنده جلوگیری کند.

پس میتوان نتیجه گرفت که اجرای rTMS بر روی dlPFC:

۱)پاسخ فیزیولوژیکی به ترس آموخته شده را کاهش می دهد.

۲)پس از تثبیت، مانع بازگشت ترس میشود.

۳)مانع پاسخ دهی به ترس میشود نه خود حافظه آشکار.

همچنین dlPFC نقش اساسی در بازیابی مجدد حافظه ترس دارد.

بیشتر بدانید