اثرات rTMS بر بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال حرکتی است که علائم اصلی آن لرزش ، سفتی ، و بی ثباتی وضعیتی است. در ابتدا ، داروهایی مانند l-dopa یا آگونیست های دوپامینرژیک قادر به کنترل این علائم هستند ، اما با پیشرفت بیماری ، این داروها کم اثر می شوند. مطالعات قبلی گزارش داده اند که تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ای (rTMS) می تواند این علائم حرکتی را بهبود بخشد. هدف از این مطالعه ، بررسی مکانیسم های عصبی بود که از طریق rtmsبا۲۵هرتز ممکن است علائم حرکتی را در بیماری پارکینسون بهبود بخشد. در یک مطالعه کنترل شده با دارونما دوسوکور ، ما اثرات ۲۵ هرتز را ارزیابی کردیم. rTMS در ۱۰ بیمار مبتلا به پارکینسون پانزده جلسه rTMS بر روی قشر اولیه در هر دو نیمکره (یکی پس از دیگری) طی یک دوره ۱۲ هفته ای انجام شد. بیماران با استفاده از تصویربرداری مغناطیسی عملکردی در حین انجام یک ضربه زدن ساده و یک کار ضربه ای پیچیده ، ۱ هفته قبل از اولین جلسه rTMS و درست بعد از آخرین جلسه مورد مطالعه قرار گرفتند. rTMS برادیکینزی (حرکات آرام) را بهبود بخشید .

در نهایت، ما یک تغییر نسبی در ارتباط عملکردی بین مناطق پیشانی و ناحیه حرکتی تکمیلی پس از rTMS مشاهده کردیم. این نتایج یک اثر مفید بالقوه تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ای بر روی برادی کینزی در بیماری پارکینسون را نشان می دهد که با تغییرات عصبی مشاهده شده در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی اثبات می شود.

مطالب مرتبط: rTMS ، درمان پارکینسون با tDCS

بیشتر بدانید